Hetta var ein absoluttur vinnari hjá mínum tannáringum. Alt var uppi, ikki ein moli eftir. Og tað kundu vit saktans, tí her er lítið í sum kan elva til ringa samvitsku. Jú kanska tann søta kilisósin, sum riggaði væl afturvið. Men hvør telur niðurí okkum?
Sum onnur eri eg eisini rakt av protein-kvababbilsi og ringari heilsu-samvitsku. Døgverðin var ein roynd at fáa tað sunna at smakka av meira enn góðari samvitsku og plikt. Næstu ferð, sum verður skjótt, verður tað av huga og góðum matarlysti.